।। सत्संग दीक्षा।।

101

सिद्धान्तं सुविजानीयाद् अक्षरपुरुषोत्तमम्।

ब्रह्मविद्यात्मकं दिव्यं वैदिकं च सनातनम्॥१०१॥

One should know [and realize] the divine Akshar-Purushottam siddhānt, which is Vedic, eternal and the form of brahmavidyā. (101)

ब्रह्मविद्यारूप, वैदिक, सनातन एवं दिव्य अक्षरपुरुषोत्तम सिद्धांत को समझें। (१०१)

102

जीवस्तथेश्वरश्चैव माया ब्रह्माऽक्षरं तथा।

परब्रह्मेति तत्त्वानि भिन्नानि पञ्च सर्वदा॥१०२॥

Mumukshus should realize that the five entities – jiva, ishwar, māyā, Aksharbrahman and Parabrahman – are forever distinct, eternal and true. Swaminarayan Bhagwan himself established this clear siddhānt. (102–103)

मुमुक्षु के लिए ज्ञातव्य है कि जीव, ईश्वर, माया, अक्षरब्रह्म तथा परब्रह्म, ये पाँच तत्त्व सर्वदा भिन्न हैं, नित्य हैं और सत्य हैं - इस प्रकार भगवान श्रीस्वामिनारायण ने स्वयं स्पष्ट सिद्धांत प्रतिपादित किया है। (१०२-१०३)

103

नित्यान्यथ च सत्यानि विज्ञेयानि मुमुक्षुभिः।

स्वामिनारायणेनैवं सिद्धान्तितं स्वयं स्फुटम्॥१०३॥

Mumukshus should realize that the five entities – jiva, ishwar, māyā, Aksharbrahman and Parabrahman – are forever distinct, eternal and true. Swaminarayan Bhagwan himself established this clear siddhānt. (102–103)

मुमुक्षु के लिए ज्ञातव्य है कि जीव, ईश्वर, माया, अक्षरब्रह्म तथा परब्रह्म, ये पाँच तत्त्व सर्वदा भिन्न हैं, नित्य हैं और सत्य हैं - इस प्रकार भगवान श्रीस्वामिनारायण ने स्वयं स्पष्ट सिद्धांत प्रतिपादित किया है। (१०२-१०३)

104

तेषु मायापरौ नित्यम् अक्षरपुरुषोत्तमौ।

जीवानामीश्वराणां च मुक्तिस्तद्योगतो भवेत्॥१०४॥

Among these entities, Akshar and Purushottam are the two who are eternally beyond māyā. Jivas and ishwars attain moksha by associating with them. (104)

उसमें अक्षर और पुरुषोत्तम ये दो सदैव माया से परे हैं, और उनके योग से जीवों तथा ईश्वरों की मुक्ति होती है। (१०४)

105

परमात्मा परब्रह्म परं ब्रह्माऽक्षरात् सदा।

ब्रह्माऽपि सेवते तं च दासभावेन सर्वदा॥१०५॥

Paramatma Parabrahman is forever superior to Aksharbrahman. Furthermore, even Aksharbrahman eternally serves Paramatma with dāsbhāv. (105)

परमात्मा परब्रह्म सदैव अक्षरब्रह्म से परे हैं और अक्षरब्रह्म भी दासभाव से सर्वदा उनकी सेवा करते हैं। (१०५)